دستگاه پی آر پی مخصوص زیبایی
PRP ماده ای است که در خود سلول هایی به نام پلاکت را دارا می باشد و به رشد فولیکول های مو کمک می کند. PRP در سرعت روند بهبودی و ترمیم پیاز های مو بسیار موثر است. این پروسه به وسیله ی سلول هایی که در انتهای پیاز مو قرار دارد و دارای رگ های عصبی انجام می شود، قرار دارد. هدف اصلی PRP تحریک فولیکول های مو و رویش مجدد مو می باشد در این روش نیازی به جراهی تهاجمی و کوتاه کردن موها نیست همچنین این روش برای کسانی که تمایل به جراحی پیوند مو ندارند نیز بسیار مناسب است. PRP در اصفهان یکی از بهترین روش های درمانی کم تهاجمی در کلینیک های این شهر به شمار می رود.
چرا PRP باعث تقویت مو می شود؟
پلاکت هایی که در PRP قرار دارد موجب تحریک قسمتی هایی در اطراف فولیکول مو می شود که باعث تقویت و رشد فولیکول ها می شود. درون این پلاکت ها ساختارهای درون سلولی مانند دانه های آلفا، لیزوزوم ها و گلیکوژن ها وجود دارد. جالب است بدانید که این دانه ها سرشار از عوامل لخته شدن و رشد هستند که در طی درمان آزاد می شوند.
انواعی از ریزش مو که توسط PRP درمان می شود
ریزش موی سکه ای: این ریزش مو به بیماری خود ایمنی معروف است که مو ها اصطلاحا به صورت سکه ای در قسمت هایی از سر ریزش دارند.
ریزش موی طاسی: این ریزش مو به دلیل کمبود مواد مغذی، استرس و اضطراب اتفاق می افتد.
ریزش موی هورمونی: این ریزش مو به دلیل اختالات هورمونی اتفاق می افتد.
تآثیر گذاری PRP
معمولا دو الی هشت ماه پس از درمان prp شروع به تآثیر گذاری می کند و تا یک سال روند درمان ادامه دارد اما یکسری موارد وجود دارند که از تآثیر گذاری کامل prp جلوگیری می کند این موارد شامل سیگار کشیدن، مصرف مشروبات الکلی، مصرف دارو های ضد پلاکت، مصرف آسپرین، اختلالات خونی، وجود پلاکت های غیر طبیعی و... می شود.
عوارض PRP
در برخی موارد چهار تا شش ساعت بعد از یک تورم جزئی در پیشانی ایجاد می شود که بعد از 48 ساعت بهبود میابد که در این حالت بهتر است موقتا از انجام کارهای سنگین خودداری کنید.
عارضه های کبودی در نواحی دور چشم و پلک که مرور زمان از بین می رود.
موارد کاربرد PRP
از بین بردن زخم های ناشی از بریدگی
جوانسازی پوست صورت و دست ها
درمان زخم های دیابتی و مزمن
درمان ریزش موی سر و ابرو
درمان ترک های پوستی
درمان تیرگی دور چشم
تقویت پیاز موی سر
رفع چین و چروک
موارد منع PRP
افرادی که واجد شرایط زیر هستند اکیدا از انجام این روش درمانی خودداری کنند.
افرادی که داروهای ضد انعقاد خون مصرف می کنند.
افراد تحت درمان استروئید های خوراکی.
افراد مبتلا به بیماری های انعقادی.
افراد مبتلا به بیماری های عفونی.
افراد مبتلا به بیماری پارکینسون.
افراد مبتلا به بیماری فلج مغزی.
افراد تحت درمان شیمی درمانی.
افراد دارای اختلالات متابولیک.
افراد مبتلا به اختلالات پلاکتی.
افراد تحت درمان رادیوتراپی.
- ۰۰/۰۶/۲۱